Kuźnia mojego życia

5 dni przed śmiercią/która nastąpiła 15 marca 2007 r./Stanisława Stojewskiego Juranda z Minogi dzięki inicjatywie Pani Krystyny Farat, pomocy Lesława Adamczyka w drukarni mgra Józefa Jawienia - Zakład poligraficzny 32-200 Miechów, os. Kolejowe 49 woj. Małopolskie, pow. miechowski, gm. Miechów

Tel/fax: 041 383 14 12
bezpłatnie wykonano kilka egzemplarzy tomiku ,które przekazano Jurandowi a resztę rodzinie

15 marca 2007 r zmarł jurand z Minogi -Stanisław Stojewski ,który pozostawił sporo wierszy
Oto dwa z   nich:
Śmierć mi darowała

Zawdzięczam Bogu
Szczęście miałem
Trzy razy w życiu
Śmierć widziałem.

Ja ją widziałem jak na jawie
I do dziś wierzę, że nie śniłem
Leżąc bez ruchu, znaku życia
Kiedy przytomność utraciłem.

Samochód i motocykl
I zrzucił rączy koń
Uśmiechem chłodnym powitała
Podając zimną dłoń.

Była to pani bardzo smukła
I przy tym żółto- blada.
Strach zmroził ciało moje
Gdy ostrze na szyję mi przykłada.

Oczy jej krwawe doły
A pierś koścista, twarda
Skrzypiące kości tren ozdabia
A twarz złowroga ,harda.

O litość ją prosiłem
Tak jak umiałem sam
Daruj mi pani życie
Bo małe dzieci mam.

Nie chciałbym nigdy spotkać
Tej pani jeszcze raz
Jestem potrzebny dzieciom
A na śmierć przyjdzie czas.

Kiedy ją znów zobaczę
Jaki mi dała czas
Kto nie ma w życiu szczęścia
Bierze go pierwszy raz


Pożegnanie

Zakończyłem  dzisiaj
To swoje pisanie
Będę pisał dalej
Jak życia zostanie.

Starość mnie przygniata
I życie się kończy
Lecz chęć do pisania
Jeszcze się nie kończy.

Kiedy zamknę oczy
Będę już miał ciszę
Zza grobu już nigdy
Wiersza nie napiszę

Nikogo w swych wierszach
Obrazić nie chciałem
Brudy w naszych czasach
W wierszach opisałem

Szukaj sobie miejsca

Na starość dla siebie
Bo spokoju zaznasz
Chyba tylko w niebie.
Znów będziesz widziana

Ja za Gierka mogłem
Płot kiełbasą grodzić
Chcąc ją teraz kupić
Nie możesz zarobić

Choć w sklepach jest wszystko
Nie masz za co kupić
A rząd swych poddanych
Nie przestaje łupić

Cóż z nami robicie
Wy nędzne pachołki
Naród macie w dupie
Chodzi wam o stołki

Żebyście przez miesiąc
Z naszej renty żyli
Głodni, chłodni, bosi
I starymi byli

Gdy się komuś ufa
I władzę się da
On zamiast być wdzięczny
Na głowę ci sra

Choć służący służy
Swego pana zna
Chociaż go wzbogaci
Pan mu w dupę da

Po cóż tyle ofiar
Po co ten proceder
Nie chodzi o naród
Chodzi o Belweder

Lechu ma fortunę
Funty i dolary
Tak szybko odmienił
Swe dawne zamiary

Nie chcemy Japonii
Którą obiecałeś
Tyś jest najbogatszy
A nam w pizdę dałeś

Epitafium dla Ojca Świętego

Pater noster...

Ty, co prowadziłeś
Świata chrześcijany,
Będziesz w naszych sercach
Wiecznie zachowany.

Tyś rozsiewał pokój
Między narodami,
Walczyłeś z przemocą
Walczyłeś z wojnami.

Odszedłeś nasz Ojcze
Z Bogiem na spotkanie
Zostawiłeś smutek
Ból i rozmyślanie.

Niechaj Duch Twój Ojcze
Będzie zawsze z nami,
W niebie pośród świętych
Wspieraj nas myślami.

Wspierałeś Ojczyznę
Gdy była w potrzebie
Nie zapomnij o nas
Kiedy będziesz w niebie.

Janie Pawle II
Dziś żegnamy Ciebie
Niech Ci Bóg pozwoli
Usiąść koło siebie.